ឆ្នាំ ២០២០ ស្រុក ត្រាមតូវ (ខេត្ត អៀនបាយ) បានផ្លាស់ប្តូររចនាសម្ព័ន្ធដំណាំដាំដុះយ៉ាងសកម្ម អភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចកសិកម្មតាមទិសដៅពាណិជ្ជកម្មរួមចំណែកលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅរបស់បងប្អូនជនជាតិផងធ្វើអោយផ្លាស់ប្តូរមុខមាត់ជនបទ តំបន់ភ្នំផង។
ជាមួយនឹងកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមបក្សីស្រុកទ្រង់ទ្រាយធំរាប់សិបកន្លែង ប្រមូលផ្តុំនៅស្រុក៖ ក្វាងដៀន ផុងដៀន ទីរួមខេត្ត ហឿងត្រា ទីរួមខេត្ត ហឿងធុយ... បច្ចុប្បន្នខេត្ត ធឿធៀន - ហ្វេ មានហ្វូងបក្សីស្រុកប្រមាណ ៤ លានក្បាល កើនជាង ៣១% បើធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នានៃឆ្នាំ ២០១៩ ក្នុងនោះ ហ្វូងមាន់មានដល់ទៅជាង ៣,២ លានក្បាល។
យោងតាមការិយាល័យកសិកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទស្រុក ភូតឹន (ខេត្ត កាម៉ៅ) ក្រោយរយៈពេលជិត ១០ ឆ្នាំដំណើរការទម្រង់រូបភាពឆ្លៀតប្រើប្រាស់ទីធ្លា ច្បារដំណាំ ភ្លឺទំនប់នៃស្រះចិញ្ចឹមបង្គាបង្កង សម្រាប់ដាំដំណាំហូបផ្លែ បន្លែបង្ការ... មកទល់ពេលនេះ ស្រុក ភូតឹន ដាំបន្លែបង្ការគ្រប់ប្រភេទបាន ៩.៩០០ ហិកតា ប្រមូលផ្តុំច្រើនបំផុតនៅទីរួមស្រុក កាយដូយវ៉ាម និងឃុំមួយចំនួន៖ ភូតឹន តឹនហ៊ឹងតី ភូមី...។
យោងតាមគណៈកម្មការជនជាតិខេត្ត ដុងណាយ បច្ចុប្បន្ននេះ ទូទាំងខេត្តមានប្រជាជនប្រមាណ ១៩០.០០០ នាក់ជាបងប្អូនជនជាតិភាគតិច (ស្មើនឹងអត្រាជាង ៦% នៃចំនួនប្រជាជនរបស់ខេត្ត)។ ជាមួយនឹងការប្រឹងប្រែងរបស់សាមីខ្លួនរួមជាមួយការយកចិត្តទុកដាក់ពីសំណាក់អាជ្ញាធរដែនដីគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់ បងប្អូននារីជនជាតិភាគតិចជាច្រើនឈានឡើងអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចហើយរួចផុតពីភាពក្រីក្រជាជំហានៗ។
សុវតិ្ថភាពជីវសាស្រ្តក្នុងការចិញ្ចឹមសត្វគឺបណ្តាវិធានការបច្ចេកទេសសំដៅទប់ស្កាត់និងកាត់បន្ថយការឆ្លងរាលដាលមេរោគនៃបណ្តាភ្នាក់ងារជីវសាស្ត្រ។ ខាងក្រោមនេះគឺជាវិធានការណ៍សុវតិ្ថភាពជីវសាស្រ្តក្នុងការចិញ្ចឹមគោយកទឹកដោះ៖
ដើម្បីជំរុញរបរដាំមន ចិញ្ចឹមដង្កូវនាងអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព ឆ្នាំ ២០១៧ បងប្អូនជនជាតិជាច្រើនគ្រួសារនៅបណ្ដាស្រុក៖ ជឺសេ ជឺពឺហ៍ ជឺប្រុង អៀហ្ក្រាយ... (ខេត្ត យ៉ាឡាយ) បានតំណភ្ជាប់ជាមួយក្រុមហ៊ុនភាគហ៊ុនមនសូត្រដង្កូវនាង ម៉ាងយ៉ាង កសាងតំបន់វត្ថុធាតុដើមដោយមានផ្ទៃដីទំហំ ៣០ ហិកតា។
ផ្តើមពីគោលការណ៍អភិវឌ្ឍន៍ដំណាំហូបផ្លែលើតំបន់ដីចំណោតរបស់ខេត្ត សឺនឡា ស្រុក ម៉ុកចូវ បានជំរុញយ៉ាងខ្លាំងក្លាការផ្លាស់ប្តូរពីផ្ទៃដីដាំដំណាំស្បៀងដែលផ្តល់ទិន្នផលទាបងាកមកដាំដំណាំហូបផ្លែផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់វិញ។ មកទល់ពេលនេះ ម៉ុកចូវ មានចម្ការដំណាំហូបផ្លែពិសេសដោយឡែករាប់ពាន់ហិកតា ផ្តល់ប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅនិងប្រាក់ចំណូលអោយបងប្អូនជនជាតិ។
អញ្ជើញមកដល់ភូមិ ម៉ី ៤ ឃុំ ហ្វាប៊ិញ ទីក្រុង ហ្វាប៊ិញ (ខេត្ត ហ្វាប៊ិញ) សួរនរណាៗ ក៏ស្គាល់លោក ង្វៀនវ៉ាន់ហ៊ុង កើតនៅឆ្នាំ ១៩៦៣ ជនជាតិ មឿង ជាកសិករគំរូមួយរូបដែលជម្នះការលំបាកលំបិន ឈានឡើងក្លាយជាអ្នកមាន។
ម - ដ - រ៉ាក់ ជាស្រុកមួយដែលមានផ្ទៃដីដាំព្រៃឈើច្រើនជាងគេបំផុតនៅខេត្ត ដាក់ឡាក់ ដោយមានផ្ទៃក្រឡាប្រមាណជា ១៥.០០០ ហិកតាភាគច្រើនគឺពូជអាកាស្យាកាត់។ ការអភិវឌ្ឍព្រៃឈើដែលដាំពីកូនឈើបានពាំនាំមកនូវប្រភពចំណូលគួរអោយកត់សម្គាល់ ជួយបងប្អូនជនរួមជាតិរួចផុតពីភាពក្រីក្រ លំនឹងជីវភាពរស់នៅផង បង្កើនអត្រាគម្របព្រៃឈើ កែលម្អបរិស្ថានផង។
បច្ចុប្បន្ននេះ នៅមូលដ្ឋានជាច្រើននៅតំបន់វាលទំនាបទន្លេ គឺវឡុង ម៉ាស៊ីនស្ទូងស្រូវត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាដំណោះស្រាយដ៏មានប្រសិទ្ធភាព ក្នុងតំណាក់កាលបណ្ដុះនិងស្ទូងស្រូវ។ ដើម្បីអោយស្រូវស្ទូងដោយម៉ាស៊ីនសម្រេចបានទិន្នផលនិងប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់ មាមីងបងប្អូនគប្បីយកចិត្តទុកនៅលើប្រការចាំបាច់ខាងបច្ចេកទេសសំខាន់ៗ ដូចខាងក្រោម៖
នៅពេលជ្រើសរើសបង្គាពូជដើម្បីព្រលែងចិញ្ចឹម បងប្អូនជនរួមជាតិចាំបាច់ជ្រើសរើសអ្នកផ្គត់ផ្គង់មានកិត្យានុភាពគ្រប់គ្រាន់។ ក្រៅពីនេះ បងប្អូនជនរួមជាតិត្រូវចំណាំលើចំណុចសំខាន់ៗ មួយចំនួនទៀតដូចតទៅ៖
ក្នុងអំឡុងពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ អាស្រ័យដោយចូលរួមក្នុងក្រុមសហការបណ្តុះពូជរុក្ខកម្មភូមិលេខ ៨ មាមីងបងប្អូនប្រជាកសិករឃុំ សឺនកៀន ស្រុក ហនដឹត (ខេត្ត កៀនយ៉ាង) មិនត្រឹមតែមានប្រាក់ចំណូលស្ថិរភាព ជាមធ្យមក្នុងមួយគ្រួសារប្រហែល ២០០ លានដុងក្នុងឆ្នាំប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងជួយបង្កើត ការងារធ្វើ ជូន ពលកររាប់រយនាក់ក្នុងតំបន់ រួមចំណែកដល់ការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច - សង្គមនៅមូលដ្ឋានទៀតផង៕
កើតនិងធំដឹងក្ដីឡើងក្នុងគ្រួសារមានជីវភាពលំបាកលំបិនមួយនៅភូមិ លៀងយ៉ុង ឃុំ ភីលៀង ស្រុក ដាមរ៉ុង (ខេត្ត ឡឹមដុង) ប៉ុន្តែ បង កាយ៉ាយ (អាយុ ៤១ ឆ្នាំ) ជនជាតិ ម៉ា តែងតែប្តេជ្ញាចិត្តអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចដើម្បីកែលម្អជីវភាពរស់នៅ។
រយៈពេលកន្លងទៅ ក្រុមគ្រួសារប្រជាជនជាច្រើននៅឃុំតំបន់ឆ្ងាយដាច់ស្រយាល អៀតឹន ស្រុក ក្រុងណាំង (ខេត្ត ដាក់ឡាក់) បានបង្វែរផ្ទៃដីចម្ការកាហ្វេមួយចំនួនដែលចាស់ៗ ទិន្នផលទាបមកដាំត្រប់វែង ជប៉ុន ផ្តល់ប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងច្បាស់ក្រឡែត។
នៅចំពោះមុខស្ថានភាពប្រភពឱសថដ៏មានតម្លៃនៅមូលដ្ឋានត្រូវរុករកអាជីវកម្មដោយអាណាធិបតេយ្យនោះ លោក វីវ៉ាន់ពៀន ប្រធានឃុំ តាមលឺ ស្រុក ក្វានសឺន (ខេត្ត ថាញ់ហ្វា) បាននាំមុខក្នុងការអភិវឌ្ឍទម្រង់រូបភាពដាំរុក្ខជាតិឱសថគួបផ្សំនឹងដាំឫស្សីពក។
អាស្រ័យដោយផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់ជាសំខាន់ទៅលើអភិវឌ្ឍន៍ការចិញ្ចឹមសត្វពាហនៈដែលស៊ីស្មៅ មកទល់ពេលនេះ ទីក្រុង ហាណូយ មានក្របីជាង ១៤.០០០ ក្បាល គោចំនួន ១៣៤.០០០ ក្បាលហើយជាមូលដ្ឋានដំបូងបង្អស់ក្នុងទូទាំងប្រទេស ផលិតបានស្ពែមគោគុណភាពខ្ពស់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់អោយទីផ្សារ។
ស្តេចឃ្មុំមានតួនាទីសំខាន់បំផុតនៅក្នុងហ្វូងឃ្មុំ។ ចំណីចិញ្ចឹមស្តេចឃ្មុំត្រូវបានផលិតចេញពីបំពង់កនៃឃ្មុំកម្មករហៅថាទឹកដោះស្តេចឃ្មុំ។ ទឹកដោះស្តេចឃ្មុំគឺជាផលិតផលធម្មជាតិ បានជាវាមានអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងល្អដល់សុខភាពរបស់មនុស្សជួយឱ្យស្ត្រីក្នុងការរក្សាសម្ផស្ស។ បច្ចុប្បន្ននេះទឹកដោះស្តេចឃ្មុំនៅមានកម្រិត ម៉្លោះហើយដើម្បីទាញយកផលទឹកដោះស្ដេចឃ្មុំបានច្រើន អ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំត្រូវតែអនុវត្តតាមបណ្ដាជំហានដូចខាងក្រោម៖
ជ្រើសរើសពូជមានរាងសមសួន មាំមួន ត្រចៀក - ងស្ទើត ភ្នែកភ្លឺ ខ្នងត្រង់ ពោះរាងរៀវ ជើងទាំងបួនសុទ្ធតែមិនត្រូវពិការ ហក់លោតរហ័សរហួន។
ប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗ នេះ ដោយសារហ៊ានផ្លាស់ប្តូរផ្ទៃដីដាំពោត ដំឡូងមី ដំណាំរុក្ខកម្មមិនសូវមានប្រសិទ្ធភាព ងាកមកដាំចេកប្រជាជនជាច្រើនគ្រួសារនៅខេត្ត ទ្វៀនក្វាង ជាពិសេសគឺក្រុមគ្រួសារបងប្អូនជនជាតិនៅតាមបណ្ដាឃុំតំបន់ចុងកាត់មាត់ញក តំបន់ឆ្ងាយដាច់ស្រយាលបានរួចផុតពីភាពក្រីក្រ កសាងជីវភាពសម្បូរ សប្បាយនិងឈានឡើងធ្វើមានជាជំហានៗ។
ចំពោះជនជាតិ បាណា នៅភូមិ កែបរ៉ាម ឃុំ ហ្វាប៊ិញ ទីក្រុង កនទុម (ខេត្ត កនទុម) ចាស់ភូមិ អាងុយហ៍ តែងតែជាគំរូដ៏ ភ្លឺថ្លាដើម្បីមនុស្សទាំងអស់គ្នាក្នុងភូមិរៀនសូត្រនិងយកតម្រាប់តាម។
