ជ័យជម្នះនៃបុព្វហេតុដ៏យុត្តិធម៌និងស្មារតីអន្តរជាតិអធនដ៏ស្អាតស្អំបរិសុទ្ធ ឧត្តុង្គឧត្តម - អត្ថបទទី ២

នាពេលនោះ គណៈបញ្ជាការប៉ុស្ដិ៍នគរបាលប្រជាជនប្រដាប់អាវុធ សាម៉ាត (បច្ចុប្បន្នជាប៉ុស្ដិ៍ការពារព្រំដែន ច្រកទ្វារអន្តជាតិ សាម៉ាត) បានជំរុញទឹកចិត្តស្មារតីប្រយុទ្ធរបស់កម្មាភិបាល យុទ្ធជនដោយទាន់ពេលវេលា (ពេលនោះ នៅទីនេះមានចំនួនកម្មាភិបាល យុទ្ធជន សរុបទាំងអស់ ៣៩ នាក់) ព្រមទាំងរាយការណ៍ជូន គណៈបញ្ជាការ នគរបាលប្រជាជនប្រដាប់អាវុធ តីនិញ (បច្ចុប្បន្នជាបញ្ជាការដ្ឋានកងទ័ពការពារព្រំដែនខេត្ត តីនិញ) សុំជំនួយទ័ព។

ក្រោយរយៈពេល ១០ ថ្ងៃ ការពារទប់ទល់​ វាយតបយ៉ាងស្វិតស្វាញមាំទាំ ដល់ថ្ងៃទី ០៥ ខែ តុលា ឆ្នាំ ១៩៧៧ ប៉ុស្ដិ៍ សាម៉ាត រួមជាមួយកម្លាំងជំនួយរួមគ្នាប្រយុទ្ធរបស់យោធភូមិភាគទី ៧ បានរុញច្រានទ័ពខ្មាំងចេញផុតពីតំបន់ សាម៉ាត ភូមិ បាយបៅ និងតំបន់ ដឹបដា។ ក្នុងការប្រយុទ្ធពេញអំឡុងកាលនេះ យើងកម្ទេចខ្មាំងបានចំនួន ១១៤ នាក់ ប្រមូលយកបានអាវុធជាច្រើន។

តាមឧត្តមសេនីយ៍ត្រី ទ្រឿងវ៉ាន់ថាញ់ អតីតមេបញ្ជាការរងបញ្ជាការដ្ឋានកងទ័ពការពារព្រំដែន ថ្វីត្បិតតែត្រូវ​ខ្មាំងហ៊ុមព័ទ្ធគ្រប់ទិស លេណដ្ឋានត្រូវទឹកលិច គ្រាប់រំសេវ ស្បៀងអាហារជិតដាច់ក៏ដោយ។ល។ ប៉ុន្តែកម្មាភិបាល យុទ្ធជនចំនួន ៣៩ នាក់របស់ប៉ុស្តិ៍ការពារព្រំដែន សាម៉ាត នៅតែអង់អាចប្រយុទ្ធ ធ្វើឲ្យទ័ពខ្មាំងដែលវាយប្រហារត្រូវ​ដកថយចំនួន ២២ លើក ទប់ស្កាត់ទ័ពពួកវាមិនវាយសម្រុកចូលតាមខ្សែផ្លូវលេខ ២២។ ក្នុងការប្រយុទ្ធដ៏​សាហាវ​នេះ មានកម្មាភិបាល យុទ្ធជនចំនួន ១៣ នាក់ បានក្លាហានពលីជីវិត។ អង្គភាពក៏បានកម្ទេចខ្មាំងចំនួន ១១៤ នាក់​ប្រមូល​កាំភ្លើងគ្រប់ប្រភេទបានចំនួន ​២២ ដើម។

លោកសាស្រ្តាចារ្យ ​បណ្ឌិត វ៉វ៉ាន់សែន សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាទ្រឹស្តីមជ្ឈិម ប្រធានសមាគមវិទ្យាសាស្រ្ដប្រវត្តិ​សាស្រ្តទីក្រុង ហូជីមីញ បានឲ្យដឹងថា ជាមួយនឹងការប្រមូលកៀរគរវាយប្រហារព្រំដែន វៀតណាម ដោយប្រើកង​ពលធំសំខាន់ៗ ចំនូន ១៩ ក្នុងចំណោមទាំងអស់ ២៣ ក្រុមប្រតិកិរិយាខ្មែរក្រហម បានបង្ហាញអោយឃើញ ថា នេះ​មិនត្រឹមតែជាការបង្ករឿងប៉ុណ្ណោះទេ ពួកវាមានបំណងវាយលុកឈ្លានពាននិងសម្លាប់រង្គាលប្រជាជនយើង។ តំបន់ សាម៉ាត គឺជាទីកន្លែងមួយក្នុងចំណោមទីកន្លែងទទួលរងការវាយប្រហារ បំផ្លិចបំផ្លាញធ្ងន់ធ្ងរបំផុតរបស់ពួកវា។

រំលឹកឡើងវិញអំពីសម័យកាលដ៏សាហាវនោះ លោកវរសេនីយ៍ទោ វ៉វ៉ាន់ម៉ាវ អតីតប្រធាននៃប៉ុស្ដិ៍ការពារ ព្រំដែន ច្រកទ្វារអន្តរជាតិ សាម៉ាត មានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងថា៖ ពេលនោះលោកកំពុងបំពេញការងារនៅប៉ុស្ដិ៍ការពារ ព្រំដែន ចាងរៀក កៀកក្បែរនឹង សាម៉ាត ម៉្លោះហើយបានយល់យ៉ាងច្បាស់អំពីសភាពការណ៍ដ៏សាហាវពេលនោះ។ ទ័ព ខ្មែរក្រហម វាយលុកយ៉ាងឆ្កួតលលាដើម្បីបង្កការខាតបង់ធ្ងន់ធ្ងរអោយកងទ័ពនឹងប្រជាជនយើង។​ រួមជាមួយ ការបាញ់សម្លាប់យ៉ាងសាហាវឃោឃៅឆ្កួតលលានោះ កងទ័ពខ្មែរក្រហម បានសម្លាប់រង្គាលប្រជាជនយើងនៅតំបន់ សាម៉ាតចំនួន ៤៦០ នាក់ ក្នុងនោះ ​មានប្រជាជន​ ១៣ ក្រុមគ្រួសារត្រូវសម្លាប់ចោលទាំងអស់។

នៅតាមខ្សែការពារ ឡហ្ក - សាម៉ាតនេះដែរ កងពលធំថ្មីមួយត្រូវបានបង្កើតឡើងបានចេញដំណើរពីខេត្ត ប៊ិញ​ភឿក ជាជំនួយទ័ពមកដល់ខេត្ត តីនិញ ហើយប្រយុទ្ធយ៉ាងក្លាហានដើម្បីការពារខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែននៃមាតុភូមិ។ ផ្ដើម​ចេញ​ពី​តម្រូវការ កាតព្វកិច្ចប្រយុទ្ធការពារព្រំដែនភាគនិរតី នាថ្ងៃទី ១៦ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៧៧ តាមសារាចររបស់ក្រសួង​ការពារជាតិ បញ្ជាការដ្ឋានយោធភូមិភាគទី ៧ បានសម្រេចបង្កើតកងពលធំ លេខ ២ បច្ចុប្បន្នជាកងពលធំថ្មើរជើង ៣០២។ គ្រាន់តែ ៣ ថ្ងៃបន្ទាប់ពីបានបង្កើតកងពលធំបានទទួលភារកិច្ចឈានចូលការប្រយុទ្ធដើម្បីការពារមាតុ​ប្រទេស​លើខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនភាគនិរតី។ ឆ្នាំ ១៩៧៨ កងពលធំទទួលបានបទបញ្ជា បើកប្រតិបត្តិការ​ឆ្ពោះទៅកាន់​ភូមិសាស្រ្ដតំបន់ព្រំដែនខេត្ត តីនិញ ទទួលភារកិច្ចការពារខ្សែបន្ទាត់ការពារ សាម៉ាត - ឡហ្ក ជំនួសអង្គភាពទ័ពទី ៣។

នៅសមរភូមិថ្មី អស់រយៈកាល ១៥០ ថ្ងៃនិងយប់តស៊ូប្រយុទ្ធយ៉ាងស្វិតស្វាញមាំទាំ - ចាប់ពីដើមខែ សីហា ដល់ពាក់កណ្ដាលខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៧៨ កម្មាភិបាល យុទ្ធជនកងពលធំលេខ ៣០២ រងទុក្ខលំបាក លះបង់ជីវិត បំបែកបំបាក់រាល់ការវាយលុកបំពានរបស់ទ័ពខ្មែរក្រហម ការពារដែនដីដ៏ពិសិដ្ឋរបស់មាតុភូមិតាំងពីមួយតឹកៗ។ ក្រោយពេលរក្សាខ្សែការពារបានរឹងមាំ កងពលធំលេខ ៣០២ បានអនុវត្តន៍ភារកិច្ចអន្តរជាតិដ៏ឧត្តុង្គឧត្តមលើទឹកដី កម្ពុជាជាមិត្ត។ ពេញមួយទសវត្សរ៍ (១៩៧៩ - ១៩៨៩) ធ្វើជាយុទ្ធជនស្ម័គ្រចិត្ត ប្រយុទ្ធបណ្ដើរ ជួយមិត្តបណ្ដើរ ដូចជា​ចូលរួមការ​ជួយសង្គ្រោះប្រជាជនកើតទុរ្ភិក្ស ស្ដារផលិតកម្មឡើងវិញ... កម្មាភិបាល យុទ្ធជនកងពលធំលេខ ៣០២ បានមក​ជួយ​មិត្ត កម្ពុជា ដោយមនោសញ្ចេតនាអន្តជាតិដ៏ស្អាតស្អំបរិសុទ្ធ ដែកថែប ស្មោះស័្មគ្រឥតងាករេ។

...ដល់ដែនដីមិត្តភាព
បច្ចុប្បន្ននេះ អញ្ជើញមកកាន់តំបន់ច្រកទ្វារអន្តរជាតិ សាម៉ាត នឹងឃើញមណ្ឌលរំលឹកវិញ្ញាណក្ខន្ធយុទ្ធជន ពលីជីវិតទាំងឡាយក្នុងការប្រយុទ្ធដ៏សាហាវក្នុងអតីតកាល។ ស្តូបរំលឹកវិញ្ញាណក្ខន្ធឋិតនៅចំកណ្ដាលប៉ុស្ដិ៍ការពារ ព្រំដែន ច្រកទ្វារអន្តជាតិ សាម៉ាត ចាស់និងថ្មី។ នេះជា "ស្លាកស្នាមបញ្ជាក់" ដល់ការពលីជីវិតដ៏អង់អាចក្លាហាន របស់កម្មាភិបាល យុទ្ធជន ប៉ុស្ដិ៍ការពារព្រំដែន សាម៉ាត។

ជាសមរភូមិដ៏សាហាវក្នុងអតីតកាល មកទល់បច្ចុប្បន្ននេះ សាម៉ាត បាន ក្លាយទៅជាច្រកទ្វារព្រំដែនអន្តរជាតិដ៏រស់រវើកអំពីពាណិជ្ជកម្មនិងជាកន្លែងផ្តោះប្តូររវាងប្រជាជននិងប្រជាជននៃប្រទេសទាំងពីរ។ រូបថត៖ ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានវៀតណាម

សង្រ្គាមបានកន្លងផុតឆ្ងាយទៅហើយ សាម៉ាត បច្ចុប្បន្ននេះជាដែនដីដ៏ក្សេមក្សាន្ត។ ផ្ដើមពីសមរភូមិមួយដ៏សាហាវក្នុងសង្គ្រាមការពារព្រំដែនភាគនិរតី សព្វថ្ងៃ សាម៉ាត បានក្លាយទៅជាច្រកទ្វារអន្តរជាតិជំនាញខាងការផ្តោះប្ដូរពាណិជ្ជកម្មរវាងប្រទេសទាំងពីរ។ ភាគីទាំងពីរជួយឧបត្ថម្ភគ្នាទៅវិញទៅមកក្នុងកិច្ចការថែរក្សាព្រំដែន រឹតចំណង សាមគ្គីភាពរវាងប្រជាជនរស់នៅសងខាងព្រំដែន បង្កលក្ខណៈងាយស្រួលអោយប្រជាជន សហគ្រាសក្នុងផ្តោះប្តូរលក់ដូរទំនិញ។
 

ឌឹកហ្វាញ់ - ទៀនលឹក - ស៊ន់ឃូ
អត្ថបទទី ៣៖  រឿងរ៉ាវអំពីយុទ្ធជនស្ម័គ្រចិត្តទាំងឡាយបំពេញភារកិច្ចនៅប្រទេសជាមិត្ត
បកប្រែ កែសម្រួល ពិនិត្យផ្ទៀងផ្ទាត់និងបញ្ចូលអត្ថបទដោយ៖ ញូយ៉ាង-សឺនហេង-យ៉ាញ់លើយ-ថេជុង-សេហា-ធីតា