ចាប់តាំងពីចុងខែទី ១១ ដល់ខែទី ១២ (ចន្ទគតិ) នោះគឺជាអំឡុងពេលដ៏ល្អបំផុតដែលខ្ញុំឧស្សាហ៍ជ្រើសរើសឡើងទៅកាន់ តាសួ ដើម្បីឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ពីផ្ទៃមេឃដែនដីនិងមនុស្សម្នានៅទីនេះ ជាពិសេសនៅពេលជនជាតិ ម៉ុង ចាប់ផ្តើមត្រៀមរៀបចំទទួលបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីរបស់ជនជាតិខ្លួន។
បុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីរបស់ជនជាតិ ម៉ុង ប្រព្រឹត្តឡើងក្នុងរយៈពេល ៣ ថ្ងៃដំបូងនៃខែទី ១២ មុនបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី វៀតណាម ១ ខែ។ មុនបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី ស្ត្រី ម៉ុង ផ្អាកទៅស្រែចម្ការលើភ្នំ នៅផ្ទះត្រៀមរៀបចំឈុតសម្លៀកបំពាក់ស្អាតៗ បំផុតដើម្បីស្លៀកពាក់លេងបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី។ ប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗ នេះ បុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីរបស់ជនជាតិ ម៉ុង មានផ្លាស់ប្តូរថ្មីមួយចំនួនប៉ុន្តែមិនមែនដោយហេតុដូច្នោះបណ្តាលឲ្យបាត់បង់អត្ថន័យដ៏ពិសិដ្ឋ លក្ខណៈវប្បធម៌ប្រពៃណីដ៏ល្អប្រពៃឡើយ។
នៅគេហដ្ឋានរបស់គ្រួសារបង មួ អាតាញ់ នៅភូមិ បែ សមាជិកទាំងឡាយកំពុងមមាញឹករៀបចំនិងប្រារព្ធពិធីទទួលបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីដូចជាបណ្តេញប្រការមិនល្អនៃឆ្នាំចាស់ បិទក្រដាសប្រថាប់ត្រាបិទលើឧបករណ៍ពលកម្ម។ ការបិទក្រដាសលើឧបករណ៍ពលកម្មត្រូវបានម្ចាស់ផ្ទះបិទរួចហើយរៀបដាក់ទៅជិតជ្រុងម្ខាងនៃហ៊ឹង។ ជនជាតិ ម៉ុង ចាត់ទុកនេះដូចជាការដឹងគុណចំពោះនង្គ័ល រនាស់ កាំបិត ពូថៅជាដើម ព្រោះក្នុងឆ្នាំគ្រឿងសម្ភារនេះបានជួយពួកគាត់ធ្វើស្រែលើភ្នំ ធ្វើចម្ការ ផលិតស្បៀងអាហារ ភោជនាហារសម្រាប់គ្រួសារ។
ក្នុងស្ពកសំណែនបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីរបស់ជនជាតិ ម៉ុង នំបាញ់យ៉ីគឺជាមុខអាហារមិនអាចខ្វះបានឡើយ។ យោងតាមលោកស្រី ថាវ ធីយេ ម្តាយរបស់បង មួ អាតាញ់ រីឯជនជាតិ ម៉ុង មានទស្សនទានថា នំបាញ់យ៉ីមូលតំណាងឱ្យព្រះចន្ទនិងព្រះអាទិត្យ ប្រភពដើមកំណើតមនុស្ស និងសព្វសត្វទាំងពួង។ លោកស្រី យេ ធម្មតាជ្រើសរើសអង្ករដំណើបស្រែចម្ការលើភ្នំទុកត្រាំ និងចំហុយទៅជាបាយដំណើប រួចហើយចាក់ចូលទៅក្នុងស្នូកឈើ។
បង មួ អាតាញ់ រួមជាមួយនឹងប្រុសៗ ក្នុងគ្រួសារផ្លាស់វេនគ្នាប្រើអង្រែដាល់អង្កររហូតដល់យ៉ាងម៉ត់ ត្រសុស រួចវេចដោយស្លឹកចេក។ នំ ៦ គូដំបូងរួមមានចំនួន ១២ នំតំណាងឱ្យខែទាំង ១២ ក្នុងឆ្នាំត្រូវបានយកថ្វាយមេឃដី និងអាទិទេពរដូវកាលដាំដុះ។
នៅវាលដីទំនេរចំក្បាលភូមិ បែ គឺជាកន្លែងត្រូវបានជនជាតិ ម៉ុង ជ្រើសរើសធ្វើធ្លាលេងបោះប៉ាវ។ ល្បែង "បោះចាប់" ស្មានតែងាយទេនោះរួមបញ្ចូលជាមួយនឹងឈុតសម្លៀកបំពាក់ដ៏ឆើតឆាយរបស់យុវនារី ម៉ុង បង្កើតទៅជាផ្ទាំងគំនូរនាបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី តាសួ ស្អាតដ៏អង្រួនចិត្ត៕
អត្ថបទនិងរូបថត៖ ត្រុងជិញ
បញ្ចូលទិន្នន័យ៖ លឺ ធីអៀនថាញ់
